অম্বুবাচী মেলাৰ আধ্যাত্মিক তাৎপৰ্য। সত্যব্রত বৰা।

অম্বুবাচী মেলাৰ আধ্যাত্মিক তাৎপৰ্য

                          

       অম্বুবাচী মেলা অসমৰ অন্যতম প্ৰধান ধৰ্মীয় আৰু সাংস্কৃতিক উৎসৱ । অম্বুবাচী মেলা গুৱাহাটীৰ নীলাচল পাহাৰত অৱস্থিত কামাখ্যা মন্দিৰত প্ৰতি বছৰে জুন মাহত আহাৰৰ সপ্তম দিনৰ পৰা আৰম্ভ হয়। এই মেলাই কেৱল অসমৰে নহয়, সমগ্ৰ ভাৰতৰ লগতে বিশ্বৰ বিভিন্ন প্ৰান্তৰ ভক্তসকলৰ মাজতো এক বিশেষ তাৎপৰ্য বহন কৰে। অম্বুবাচী মেলাৰ আধ্যাত্মিক তাৎপৰ্য অতি গভীৰ আৰু বহুমাত্ৰিক, যি হিন্দু ধৰ্মৰ শক্তি পূজাৰ পৰম্পৰা, তান্ত্ৰিক সাধনা আৰু প্ৰকৃতিৰ সৈতে মানৱ জীৱনৰ সংযোগৰ এক অনন্য সংমিশ্ৰণ। 

       অম্বুবাচী মেলাৰ মূল ভিত্তি হৈছে কামাখ্যা মন্দিৰ, যি ভাৰতৰ ৫১টা শক্তিপীঠৰ ভিতৰত অন্যতম আৰু প্ৰধান। হিন্দু পৌৰাণিক কাহিনী অনুসৰি, দেৱী সতীৰ যোনি অংশ নীলাচল পাহাৰত পতিত হৈছিল, যাৰ ফলত এই স্থান শক্তি পূজাৰ এক পবিত্ৰ কেন্দ্ৰ হিচাপে পৰিগণিত হৈছে। কামাখ্যা মন্দিৰত দেৱীক কোনো মূৰ্তিৰ ৰূপত নহয়, এটা যোনিমুদ্ৰা শিলৰ ৰূপত পূজা কৰা হয়, যি নাৰী শক্তি, উৰ্বৰতা আৰু সৃষ্টিৰ প্ৰতীক। অম্বুবাচী শব্দৰ উৎপত্তি সংস্কৃত শব্দ ‘অম্বু’ (পানী) আৰু ‘বাচী’ (উৎফুল্লতা বা বিস্তৃতি)ৰ পৰা হৈছে। এই শব্দই প্ৰকৃতিৰ উৰ্বৰতা আৰু নাৰীৰ সৃষ্টিশীল শক্তিক বুজায়। অম্বুবাচী মেলাৰ সময়ত বিশ্বাস কৰা হয় যে মা কামাখ্যা তথা ধৰিত্ৰী মাতা ঋতুমতী হয়, আৰু এই সময়ত মন্দিৰৰ দুৱাৰ তিনিদিনৰ বাবে বন্ধ কৰি ৰখা হয়। চতুৰ্থ দিনা দেৱীৰ বিশেষ পূজা আৰু স্নানৰ পিছত মন্দিৰৰ দুৱাৰ ভক্তসকলৰ বাবে মুকলি কৰা হয় আৰু তেতিয়াৰ পৰা আৰম্ভ হয় অম্বুবাচী মেলাৰ উৎসৱমুখৰ পৰিৱেশ।

       অম্বুবাচী মেলাৰ কেন্দ্ৰবিন্দু হৈছে শক্তি পূজা আৰু তান্ত্ৰিক সাধনা। কামাখ্যা মন্দিৰ তন্ত্ৰ সাধনাৰ এক মুখ্য কেন্দ্ৰ হিচাপে বিখ্যাত। এই সময়ত দেশ-বিদেশৰ তান্ত্ৰিক, সাধু-সন্যাসী আৰু ভক্তসকলে নীলাচল পাহাৰত সমবেত হয়, য’ত তেওঁলোকে ধ্যান, পূজা আৰু বিভিন্ন তান্ত্ৰিক ক্ৰিয়া-কৰ্মৰ মাধ্যমেৰে আধ্যাত্মিক উৎকৰ্ষ লাভৰ প্ৰয়াস কৰে। অম্বুবাচীৰ সময়ত দেৱীৰ ঋতুস্ৰাৱৰ প্ৰতীক হিচাপে ব্ৰহ্মপুত্ৰ নদীৰ পানীৰ ৰং ৰঙা হৈ পৰে বুলি জনবিশ্বাস আছে, যি প্ৰকৃতিৰ উৰ্বৰতা আৰু সৃষ্টিশীল শক্তিৰ সৈতে জড়িত। ভক্তসকলক অম্বুবাচী বস্ত্ৰ বা তিতা কাপোৰ প্ৰসাদ হিচাপে প্ৰদান কৰা হয়, যাক অতি পবিত্ৰ বুলি গণ্য কৰা হয়। এই বস্ত্ৰক দেৱীৰ আশীৰ্বাদ আৰু শক্তিৰ প্ৰতীক হিচাপে বিশ্বাস কৰা হয়।

       অম্বুবাচী মেলাৰ আধ্যাত্মিক তাৎপৰ্য কেৱল ধৰ্মীয় আচাৰ-অনুষ্ঠানৰ মাজতেই সীমাবদ্ধ নহয়, ই প্ৰকৃতি আৰু মানৱ জীৱনৰ মাজৰ গভীৰ সম্পৰ্ককো প্ৰতিফলিত কৰে। অসমৰ কৃষিজীৱী সমাজত অম্বুবাচীৰ সময়ত বিশেষ নীতি-নিয়ম পালন কৰা হয়। এই সময়ত হাল বোৱা, শস্য ৰোৱা আদি কৃষিকাৰ্য বন্ধ ৰখা হয়, কিয়নো বিশ্বাস কৰা হয় যে এই সময়ত ধৰিত্ৰী মাতা ঋতুমতী হৈ থাকে। এই পৰম্পৰাৰ জৰিয়তে প্ৰকৃতিৰ প্ৰতি শ্ৰদ্ধা আৰু সংৰক্ষণৰ ভাৱ প্ৰকাশ কৰা হয়। অম্বুবাচীৰ সময়ত বিধৱা, ব্ৰহ্মচাৰী আৰু ব্ৰাহ্মণসকলে ৰন্ধা-বঢ়াৰ কামৰ পৰা বিৰত থাকে আৰু ঘৰৰ বাচন-বৰ্তন, কাপোৰ আদি ধুই শুদ্ধ কৰা হয়। এই সকলো নীতি-নিয়মে প্ৰকৃতিৰ পৱিত্ৰতা আৰু জীৱনৰ চক্ৰীয় প্ৰকৃতিৰ প্ৰতি গভীৰ শ্ৰদ্ধা প্ৰকাশ কৰে।

       অম্বুবাচী মেলাৰ আন এটা গুৰুত্বপূৰ্ণ দিশ হৈছে ইয়াৰ সামাজিক আৰু সাংস্কৃতিক একত্ৰীকৰণৰ ভূমিকা। মেলাত দেশ-বিদেশৰ বিভিন্ন সম্প্ৰদায়, জাতি আৰু সংস্কৃতিৰ মানুহ একত্ৰিত হয়, যাৰ ফলত এক সাৰ্বজনীন ভক্তিৰ পৰিৱেশৰ সৃষ্টি হয়। সাধু-সন্যাসীৰ বিভিন্ন তান্ত্ৰিক ক্ৰিয়া-কৰ্ম, ভক্তসকলৰ পূজা-অৰ্চনা আৰু মেলাৰ জাকজমকতাৰ মাজতো এক আধ্যাত্মিক শান্তি আৰু ঐক্যৰ ভাৱ পৰিলক্ষিত হয়। কামাখ্যা মন্দিৰৰ প্ৰাঙ্গণ লোকে লোকাৰণ্য হৈ পৰে আৰু বিভিন্ন ধৰ্মীয় আৰু সাংস্কৃতিক কাৰ্যকলাপৰ মাধ্যমেৰে মানুহে নিজৰ ভক্তি আৰু আধ্যাত্মিকতা প্ৰকাশ কৰে।

       অম্বুবাচী মেলাৰ এটা বিশেষ দিশ হৈছে নাৰী শক্তিৰ প্ৰতি শ্ৰদ্ধা আৰু সম্মান। হিন্দু ধৰ্মত নাৰীক শক্তিৰ প্ৰতীক হিচাপে গণ্য কৰা হয় আৰু অম্বুবাচী মেলা এই বিশ্বাসৰ এক জীৱন্ত উদাহৰণ। দেৱী কামাখ্যাৰ ঋতুস্ৰাৱৰ প্ৰতীকী উদযাপনৰ জৰিয়তে নাৰীৰ জৈৱিক প্ৰক্ৰিয়াৰ পৱিত্ৰতাক স্বীকৃতি দিয়া হয়, যি সাধাৰণতে অন্য ধৰ্মীয় পৰম্পৰাত নিষিদ্ধ বা অশুচি বুলি গণ্য কৰা হয়। নাৰীৰ সৃষ্টিশীল শক্তি আৰু মাতৃত্বৰ গুৰুত্বক উদযাপন কৰা হয় যি সমাজত নাৰীৰ প্ৰতি সন্মান বৃদ্ধিৰ এক অনন্য পন্থা।

       অম্বুবাচী মেলাৰ সময়ত পালন কৰা বিভিন্ন ৰীতি-নীতিয়ে মানুহৰ মনত আধ্যাত্মিক শুদ্ধিৰ ভাৱ জাগ্ৰত কৰে। উদাহৰণস্বৰূপে কেঁচা গাখীৰ খোৱাৰ প্ৰথা সৰ্পভয় নিবাৰণৰ লোকবিশ্বাসৰ সৈতে জড়িত। ইয়াৰ জৰিয়তে প্ৰকৃতিৰ সৈতে মানৱ জীৱনৰ সংযোগ আৰু পৰিৱেশৰ প্ৰতি শ্ৰদ্ধা প্ৰকাশ পায়। লগতে, মন্দিৰৰ পৰা পোৱা অম্বুবাচী বস্ত্ৰ ভক্তসকলৰ বাবে অতি পবিত্ৰ, কিয়নো ইয়াৰ জৰিয়তে তেওঁলোকে দেৱীৰ আশীৰ্বাদ লাভ কৰে বুলি বিশ্বাস কৰা হয়।

       অম্বুবাচী মেলা কেৱল এটা ধৰ্মীয় উৎসৱ নহয়, ই জীৱনৰ চক্ৰীয় প্ৰকৃতি, নাৰী শক্তিৰ পৱিত্ৰতা আৰু প্ৰকৃতিৰ সৈতে মানৱ জীৱনৰ গভীৰ সম্পৰ্কৰ এক আধ্যাত্মিক উদ্‌যাপন। মেলাৰ মাধ্যমেৰে ভক্তসকলে কেৱল দেৱীৰ আশীৰ্বাদ বিচৰাই নহয়, নিজৰ আধ্যাত্মিক জীৱনকো শুদ্ধ আৰু সমৃদ্ধ কৰে। নীলাচল পাহাৰৰ বুকুত অনুষ্ঠিত এই মহাযোগে অসমৰ সাংস্কৃতিক আৰু আধ্যাত্মিক পৰিচয়ক বিশ্বৰ সন্মুখত উজ্জ্বল কৰি তুলিছে।

✍️ সত্যব্রত বৰা 

      শিক্ষক

      জামুগুৰিহাট, শোণিতপুৰ (অসম) 

Published By- Mrinmay Nath

Produced By- Mridusman Nath